معادلات استکیومتری، مرگ مایکل جکسون و شاسی بلندها

آن شعر را دوباره زمزمه کردم : « بابا! اگه گلها نبودند ما دماغ نداشتیم،مگه نه؟ / اگه پرنده ها نبودند ما گوش نداشتیم،مگه نه؟/بابا اگه من نبودم تو هم نبودی،مگه نه؟».    بعد به بابایم فکر میکنم که با چشم های آستیگماتش رو به روی تلوزیون نشسته است. به بابای کارمندِ متوسط ام، به بابایم که وقتی درس فارسی مان به «میم غیر آخر، میم آخر» رسیده بود با قد کوتاه و مقنعه ی سفید کنار میز کارش می ایستادم و دلم می خ معادلات استکیومتری، مرگ مایکل جکسون و شاسی بلندها...

معادلات استکیومتری، مرگ مایکل جکسون و شاسی بلندها...

توی مرز ِ بین ِ خواب و بیداری بهم فکر کن!  بذار جهانمون " شکل خواب باشه ".  بذار شبیه یه سری سیگنال ِ الکتریکی باشم که به مغزت مخابره شده . . .  بذار من همون آدم ِ علمی خشک باشم که این روزها دیرتر شروع به لبخند زدن می کرد.  من اعتقادمو به همه چیز دارم از دست می دم خاکستری ! جز اینکه ذهن می تونه نجاتمون بده . . .  مثِ اون میدان مغناطیسی که توی بدن پرنده ها به مسیر یابی شون کمک می کنه، همونطوری معادلات استکیومتری، مرگ مایکل جکسون و شاسی بلندها...

معادلات استکیومتری، مرگ مایکل جکسون و شاسی بلندها...

معادلات استکیومتری، مرگ مایکل جکسون و شاسی بلندها...